Het is weer zover. De olijven zijn rijp genoeg om geoogst te worden. In het voorjaar zagen we de bloesem ontstaan en in de bloemetjes langzaam piepkleine olijven groeien. Gedurende de zomer werden ze groter en groter. In de herfst begon de verandering van kleur van groen naar paarszwart. Het hele proces volgden we nauwlettend.

In het dorp stelt men elkaar de bekende vragen: zijn jullie al begonnen met plukken? Wanneer gaan jullie beginnen? Wanneer is de tijd rijp om met de oogst te beginnen? De olijven zijn laat rijp dit jaar. Het is al begin december. Als we te vroeg beginnen met plukken, zit er nog niet zoveel olie in de vruchten, maar als we te lang wachten vallen er teveel olijven op de grond. Ook jammer. Zo is het elk jaar weer een afwegen wanneer de juiste tijd is om te starten. Het is nu begin december en heerlijk weer om te plukken. De zon schijnt maar het is niet te warm.

We hebben dit jaar niet zoveel olijven dan vorig jaar. Ten eerste door het koude voorjaar, dat een nadelige invloed had op de bloemzetting. Dat geldt voor de hele streek. Door de droogte zijn de olijven ook kleiner dan anders. Dat geeft niet. Het water wordt eruit gecentrifugeerd bij de pers. Maar ook onze enorme oogst van vorig jaar speelt een rol. Een olijvenboom neemt na een zodanige overvloedige oogst een jaar rust. Ook voor een olijvenboom geldt: de boog kan niet altijd gespannen staan. Daar kunnen we als mens nog iets van leren. Veel mensen zijn nu begonnen aan de oogst. Op de wegen zien we de pick-ups van de boeren rijden met kratten en netten of met volle zakken olijven. Een houten ladder er wiegelend bovenop gelegd. Langs de wegen zie ik overal de netten onder de bomen liggen en is iedereen druk bezig. Ook de persen draaien nu op volle toeren. In november was het er nog rustig, maar dat verandert nu snel. Het wordt drukker en drukker. Het is bij de pers altijd erg gezellig. We praten met de boeren over de oogst. Ze kijken er van op dat wij als buitenlanders alles zelf doen. Het plukken, snoeien en in de zomer irrigeren. Ze zijn dan ook erg nieuwsgierig naar het resultaat. De verhouding tussen kilo’s olijven en kilo’s olie, daar gaat het om. We doen het goed. We volgen het proces van het persen altijd nauwkeurig: het spoelen met water en de wind die de laatste blaadjes wegblaast. Dan worden de olijven met pit en al tot pulp vermalen totdat deze wordt geperst. Het hele proces duurt wel even. En dan het hoogtepunt: de eerste stroom goudgele olie vloeit in de bak. Snel pakken we een stuk brood en houden die onder de straal. Heerlijk. We staan te smullen met in de ene hand het brood met de olie en in de andere hand een glas wijn. Daar trakteert de eigenaar van de pers Yannis altijd op. Zijn vrouw Nicoletta komt er ook bij staan en we proosten met elkaar op het goede resultaat. Yia mas! De olie nemen we in tonnen mee naar huis. Daar doen we het in de flessen. Maar eerst laten we de olie bezinken. De olie wordt dan helderder. Maar de allereerste olie van de pers....die is het allerlekkerst!