Dat Griekenland een land is van zang, muziek, dans en theater is vooral in de zomermaanden goed te merken. In Athene en Epidavros is er het theaterfestival. In de weekenden worden daar in het theater de klassieke tragedies en komedies uitgevoerd. Maar ook in andere plaatsen met een antiek theater worden theatervoorstellingen gegeven.

Daarnaast zijn er talrijke concerten te beluisteren in de stadions met meer of minder bekende artiesten. Daarvoor hangen overal ter uitnodiging grote posters langs de kant van de weg.

Zelf ben ik 17 en 18 augustus mee geweest met onze dansschool hier uit ons dorp Epidavros naar een cultuurfestival in Dorio, een klein dorpje ten noordwesten van Kalamata in het zuiden van de Peloponnesos. Onderdeel van dat festival was een dansavond waar verschillende dansgroepen optraden, die allemaal dansen van de Peloponnesos dansten. Elke groep droeg een andere klederdracht, want elke provincie heeft weer zijn eigen kleding en ook zijn eigen dansen. Men kon die avond al gauw zo’n dertig verschillende dansen zien. Na het optreden kregen de groepen een maaltijd aangeboden in de taverna op het dorpsplein. Na het eten ging het dansen nog informeel door tot in de kleine uurtjes. Griekenland is een land van tradities. Die houdt men in ere.

De volgende dag hadden we nog een rondrit door Messini, het meest westelijke schiereiland in het zuiden van de Peloponnesos. Vanaf Kalamata reden we naar het zuiden via Koroni en Finikounda naar de burcht Methoni. Deze burcht ligt op het meest zuidwestelijke puntje van de Peloponnesos en wordt aan drie zijden omringd door water. Methoni is al sinds de 7^e eeuw V.Chr. bewoond, maar de huidige vesting is gebouwd in de 12^e eeuw door de Venetianen, die het beu waren op hun handelsreizen steeds weer lastig gevallen te worden door de piraten die hier hun uitvalsbasis hadden. Ze maakten Methoni met de grond gelijk en bouwden er hun vesting. Onder de Venetianen ontwikkelde zich een bloeiende zijde-industrie. Ook de plaatselijke wijn en de hammen werden beroemd. Methoni werd mede hierdoor een belangrijke rustplaats voor de kruisvaarders op weg naar Palestina. In de loop der eeuwen werd de vesting versterkt met nieuwe bastions. Dit kon echter niet voorkomen dat de Turken de vesting veroverden. De Turken bouwden in de 16^e eeuw het Bourtzi, een versterkt eilandje met een achtkantige toren. Het eilandje is nu door middel van een dam en bruggetje met de vesting verbonden.  

De laatste stop voordat we de terugreis naar Epidavros aanvingen, was Pylos aan de baai van Navarino. In deze baai vond in 1827 de laatste zeeslag met zeilschepen plaats. In deze zeeslag versloeg de Russisch-Frans-Engelse vloot de Turks-Egyptische vloot. Deze overwinning was beslissend in de Griekse onafhankelijkheidsstrijd. Er ontstond na eeuwen vreemde overheersing weer een onafhankelijk Griekenland. Op het plein staat een monument ter ere van de aanvoerders van de vloten. De Russische vloot werd aangevoerd door de Nederlander Van Heyden.

Met nog vier uur rijden voor de boeg keken we terug op twee heerlijke dagen.