Hallo, hier ben ik weer. Terug van weg geweest. Natuurlijk nog steeds in Bariloche, maar weer terug op de wereld. Was ik me toch ineens ziek!
Het begon al op de eerste dag in de bus naar Bariloche. Ik dacht dat het aan de airco lag. De tweede dag begon ik al dropjes te zuigen en nam ik een paracetamolletje. We zouden maar een dag in Bariloche zijn, dus wilde ik wel wat van Bariloche zien. We gingen ook naar Canpanaria hill, zo’n 20 km. met de bus buiten Bariloche. Dat is volgens de boekjes een van de tien mooiste uitzichpunten van de wereld! Nou, dat is zeker zo, maar er stond een koude wind. Ik had 5 laagjes aan, maar kennelijk waren mij COPD-longen hier toch niet tegen bestand.

De volgende morgen liep om 6.00 de wekker af, maar ik kon echt mijn bed niet uitkomen. Rinske is naar de ophaalplaats van de bus gegaan om te zeggen dat we niet mee gingen. Daarna de receptie een dokter laten bellen. Die kwamen met z’n tweeen om 9.30. De jongen van het hotel vond het ook erg interessant en stond er ook bij. Privacy? Nooit van gehoord! Maar goed, ik had dus brochitis en moest minstens twee dagen in bed blijven en kreeg antibiotica.
Maar wat een heerlijk hotel om ziek te zijn! We hadden een hele rustige kamer, met ieder een eigen bed (hebben ze niet overal). Ik had uitzicht op een paar hele grote bloeiende fuchsia’s. Prachtig.
En Rinske heeft heel goed voor me gezorgd!!!
Dit was het eerst hotel waar het diner bij de prijs was inbegrepen. Ook handig als je niet weg kunt. Bovendien is er een laundry-service. We hebben in totaal 11 broeken, truien en bloezen laten wassen voor maar liefst 3 euro 20. Morgen gaan we onze tocht voortzetten met allemaal schone kleren in onze rugzak. Wat een luxe!
Vandaag ben ik met Rinske heerlijk naar buiten geweest. Ik kwam wel moe terug, maar toch.
Morgen gaan we onze tocht over de Andes maken. Die konden we zonder extra kosten verzetten op vertoon van de doktersrekening en de recepten voor de medicijnen.
We zetten onze reis voort zoals gepland. Waarschijnlijk komen we niet aan Peru toe, maar gezien de situatie bij Machu Picchu is dat waarschijnlijk niet een heel groot probleem. Wel jammer natuurlijk, maar we komen vast nog wel eens in de gelegenheid om naar Peru te gaan.
We laten alles komen zoals het komt en zien wel waar we uiteindelijk uit komen.
We genieten van alle mooie dingen de we wel zien en beleven.