Ushuaia vervolg
Voor ons vertrek uit Ushuaia nog jullie nog maar eens op de hoogte brengen van onze ervaringen hier. We hebben een leuk familiehotel met gratis internet. Daar maken we dan maar gebruik van. Vannacht om 5.00 uur vertrekken we met de bus naar Punto Arenas in Chili. Dan moeten we maar weer afwachten waar we terecht komen. De familie die dit hotel runt is duidelijk van Indiaanse afkomst. We kunnen hier in Zuid Amerika allerlei typen onderscheiden: Indiaans, Europees en van alles ertussen. Heel boeiend. Het echtpaar spreekt alleen Spaans. Een van de dochters spreekt ook Engels, maar die is er niet altijd. Het geeft niet, zo leren wij een beetje Spaans. Het hotel ligt wel hoog vanaf de hoofdstraat, maar voordeel is dat we een prachtig uitzicht hebben over de stad en het Beaglekanaal.
Zaterdagmorgen gingen we eerst tickets regelen voor de bus naar Punto Arenas. We kregen te horen dat de bus vol was en we pas woensdag weg konden. De vrouw aan het bureau ernaast hoorde het en zei dat ze net twee kaartjes terrug had gekregen. Was dat even geluk hebben!
´s Middags zijn we naar de Martial gletcher geweest. Met de stoeltjeslift naar boven en toen nog een eind gelopen door en langs de sneeuw.
Vandaag was ook een heel bijzondere dag. We zijn naar het Nationale Park geweest. Het laatste stuk met ´El Tren Del Fin Del Munde´, de trein van het einde van de wereld. Oorspronkelijk een gevangenentrein, want Ushuaia was een gevangenenoord. De spoorrails zijn door de gevangenen aangelegd, oorspronkelijk van hout, tijdrovend, maar goedkoop. De gavangenen hebben ook zelf de gevangenis gebouwd, waar 18 jaar aan gewerkt is. Er is nu een Maritiem museum in gevestigd.
Bij aankomst bleek dat we toch niet zonder gids door het park konden lopen. Daar is het te groot voor. We sloten ons aan bij een groep met een gids en lieten ons lekker rijden. Regelmatig gingen we een stukje lopen, waarbij we goede uitleg kregen over de flora en fauna door de enthousiaste gids. Hij nam ook steeds ruim de tijd om ons in het Engels uitleg te geven en te antwoorden op onze vragen.
We proberen zo vroeg te gaan slapen, wat misschien lastig is daar het hier pas rond 23.30 donker wordt. Gelukkig is het ook erg vroeg licht zodat we niet helemaal het gevoel hebben midden in de nacht ons bed uit te moeten. Wel benieuwd hoe dat zal zijn: 12 uur in de bus, maar dat was onze keus.
Op naar Chili.